In België bestaat er een bijzondere traditie tijdens de bruiloft. Deze traditie heeft te maken met een lied en het zwaaien met servetten. Lees door om erachter te komen wat een lied te maken heeft met trouwen en een oorlog.

Het zakdoekenlied

In België wordt er tijdens het aansnijden van de taart of tijdens het diner een nummer gedraaid waarbij iedereen een servet pakt en ermee gaat zwaaien. Deze chanson (Frans lied) heet Les Lacs de Connemara (De Meren van Connemara) en wordt gezongen door de Franse Michel Sardou en komt uit 1981. In België wordt dit het zakdoekenlied genoemd. Het verhaal van de chanson speelt zich af in het graafschap Galway, Ierland.

Trouwen en oorlog

In de chanson wordt gezongen over het einde van een Ierse oorlog wat al een feestelijke gebeurtenis is en daarbij wordt er gezongen over een bruiloft. Waar de zakdoeken vandaan komen is niet bekend, maar een witte doek staat in de oorlog voor overgave van diegene die met het witte doek zwaait. Dat er wordt gezwaaid met een servet die wit is heeft ook te maken met de bruidskleur wit. Dit staat onder andere voor reinheid en maagdelijkheid.

Enthousiasme

Dit mooie gebruik wordt met veel enthousiasme uitgevoerd door de aanwezige bruiloftsgasten. Mensen staan te springen en met hun witte servet boven hun hoofd te zwaaien. Het is een zeer gezellig moment op de trouwerij. Ben je een Nederlander en uitgenodigd voor een Belgische bruiloft? Dan is er een grote kans dat je/jullie deze uitvoering van dit gebruik gaan meemaken.

Fotomoment

Voor sommige Nederlandse fotografen komt dit gebruik als een verrassing. Voor de Belgische fotografen is dit gesneden koek (ze kennen het gebruik al). Het zorgt voor zeer enthousiaste, spontane en leuke fotomomenten!